Exposé Działanie tej funkcji polega na ekspozycji wszystkich aktywnych okien i umożliwienia przechodzenia między nimi. Podobne możliwości daje rozwiązanie Flip 3D z Windows Vista, z tą jednak różnicą, że oferuje gorszą funkcjonalność. W systemie Apple wystarczy, że naciśniesz klawisz F9 i już pojawią się wszystkie okna, foldery czy aplikacje, których właśnie używasz. Z kolei po uruchomieniu Flip 3D (kombinacja klawiszy Windows + Tab) również pojawią się te narzędzia, ale musisz je po kolei przesuwać. Dopiero gdy wybierzesz to, które Cię interesuje, zwalniasz klawisz Windows i uruchamia się wybrana aplikacja. Można też kliknąć myszką w okienko interesującej Cię aplikacji. W Mac OS X też musisz wskazać ją myszą lub touchpadem, co jest o tyle łatwiejsze, że okna są większe i wzajemnie się nie zasłaniają, jak w Viście.
Finder
Jest to belka znajdująca się u góry ekranu, będąca odpowiednikiem menu Start z Windows. Belka ta jest podzielona na dwie części: po lewej stronie znajdziesz menu systemowe i menu programów, po prawej zaś znajduje się systemowy tray. W artykule zastosujemy belkę Stardock ObjectBar – odpowiada funkcjonalnością Finderowi. Dzięki niej uzyskasz łatwiejszy i szybszy dostęp do wielu funkcji systemu (np. wysuń tackę napędu optycznego, opróżnij kosz, uruchom menadżera zadań, którego domyślnie włącza się kombinacją klawiszy Ctrl + Alt + Delete).
Dock Dock jest paskiem narzędziowym umieszczonym na dole ekranu. Pozwala na uruchamianie programów, przechodzenie między nimi, czy też nawigację do często używanych aplikacji. Można go także dowolnie modyfikować. Z powodzeniem zastępuje pasek szybkiego uruchamiania Windows, lecz - warto wspomnieć - jest bardziej efektowny. W artykule skorzystamy ze Stardock ObjectDock Plus.
Safari
Tego pojęcia chyba nie trzeba wyjaśniać?... Znakomita przeglądarka internetowa Apple, przez lata dostępna wyłącznie dla komputerów Mac, teraz obsługująca także Windows. Zawiera mnóstwo ciekawych funkcji i stanowi godnego konkurenta Firefoksa oraz Internet Explorera.
My Exposé
Zacznij od zainstalowania Exposé, pobierając plik instalacyjny z tej strony – kliknij nań słowo „binaries”, by pobrać plik.
Po instalacji z menu Start wybierz My Exposé, by uruchomić aplikację. W wypadku, gdy nie będzie chciała się uruchomić, koniecznym okaże się instalacja pakietu Microsoft Visual C++ 2005. Znajdziesz go pod tym adresem.
Zainstaluj pakiet Visual C++ 2005 i uruchom My Exposé.
Uwaga: do poprawnej pracy Exposé musisz mieć aktywny interfejs Aero. Jeśli Twoja karta graficzna nie obsługuje Aero, Exposé nie będzie działać.
Funkcja Exposé zostanie włączona i w prawym dolnym rogu ekranu (systemowy tray) zobaczysz ikonę My Exposé. Klikając ją prawym przyciskiem myszy wywołasz menu, z którego powinieneś wybrać Configure... W nowo otwartym oknie (patrz powyżej) możesz zmienić skrót klawiszowy, który będzie uruchamiał Exposé. Domyślnie jest to F9. Exposé uruchomi się także wtedy, gdy skierujesz kursor myszy w lewy górny róg ekranu. By wyłączyć Exposé, wciśnij F9.
Exposé losowo wyświetla uruchomione okna i programy. Najeżdżając na dane okno, zobaczysz jego powiększenie. Aby je później uruchomić, wystarczy raz kliknąć nań lewym przyciskiem myszy. Funkcjonalność Exposé jest zdecydowanie lepsza, niż funkcji Flip 3D.
To wszystko. Teraz zajmijmy się belkną Finder, a dokładniej – aplikacją Stardock ObjectBar.
Stardock ObjectBar
Stardock ObjectBar możesz pobrać z tej strony. Konieczna okaże się rejestracja, ale na szczęście przebiega ona bardzo szybko – ogranicza się do podania kilku podstawowych informacji. Nie będziesz musiał więc wpisywać np. nazwiska panieńskiego matki czy adresu firmy, w której pracujesz.
Po pobraniu narzędzia ObjectBar, zainstaluj je. Kiedy to zrobisz, uruchom ObjectBar, wybierając go z menu Start -> Wszystkie programy -> Stardock.
Teraz będziesz musiał wybrać kompozycję (patrz wyżej) – domyślnie proponowane są trzy wersje. I właśnie w tym miejscu możesz przekonać się, że ObjectBart jest czymś więcej, niż tylko wizualizacją.
Wybierz kompozycję MacPC i kliknij przycisk Load. Stare menu Start zniknie, a pojawi się Finder – u góry ekranu.
Teraz wybierz z belki ObjectBar zakładkę View i kolejno Configure ObjectBar. Pojawi się okno Theme Editor. Możesz w nim (zakładka Content) spersonalizować belkę, dodając lub usuwając z niej różne elementy.
Z kolei w Skin zmienisz skórkę belki – dostępnych jest kilkanaście interesujących wersji. Możesz także zmienić poziom przezroczystości.
Warto wspomnieć, że w ObjectBar -> View znajduje się także funkcja Open Display Control Panel, która otwiera Ustawienia ikon pulpitu. Niektórzy użytkownicy Visty mają problemy z odnalezieniem tych ustawień, więc tym bardziej warto pochwalić ich obecność w ObjectBar.
Jeśli chodzi o bardziej przydatne funkcje, znajdziesz je w zakładce Special . Możesz tutaj wysunąć tackę napędu optycznego, opróżnić kosz, czy choćby uruchomić ponownie komputer.
Co więcej, jeśli klikniesz prawym przyciskiem myszy w dowolnym miejscu na belce, wyświetli się menu kontekstowe, z którego możesz wybrać np. Task Manager (Menedżera zadań Windows) – w Viście uruchamiania się go kombinacją klawiszy Ctrl + Alt +Del. Prawda, że wygodniej?
Uwaga: być może zauważysz lub zauważyłeś już, że używany przez Ciebie ObjectBar nie jest pełną wersją. Za kompletny program trzeba zapłacić niespełna 20 dol. Wówczas uzyskasz dostęp do innych funkcji programu, takich jak tworzenie belek, ikon, a nawet wyskakujących okien. Nie brakuje też możliwości zmian wyglądu aplikacji – dostępne są setki różnych kompozycji.
Stardock ObjectDock
Teraz pora na zainstalowanie naprawdę świetnego programu. Stardock ObjectDock to pasek narzędziowy, który przypomina funkcjonalnością Docka z systemu Mac OS X. Co ważne, nie tylko ładnie wygląda, ale i działa bardzo szybko!
ObjectDock jest darmowy, znajdziesz go tutaj.
Po instalacji uruchom go, korzystając z belki ObjectBar. Znajdziesz go w Stardock -> ObjectDock.
Gdy się włączy, kliknij nań prawym przyciskiem myszy i wybierz opcję Dock Settings… W nowo otwartym oknie o nazwie ObjectDock Properties znajdziesz mnóstwo funkcji konfiguracyjnych.
Zacznij od zakładki General, wybierając w niej, czy ObjectDock ma uruchamiać się przy starcie systemu (funkcja Load ObjectDock at startup). Następnie kliknij przycisk Language options i wybierz język polski (tak, jest tutaj nasz rodzimy język!). Co prawda po wybraniu polskojęzycznej wersji nie wszystkie dane ulegną zmianie, ale zdecydowana większość – tak.
Teraz wybierz jeszcze funkcję Opcje wydajności. Możesz tutaj dopasować wydajność programu, choć według mnie warto zostawić domyślne ustawienia.
Następnie skieruj się na zakładkę Doklety. Możesz tu dodawać doklety do paska narzędziowego. Dodawanie jest banalnie łatwe – wystarczy dwukrotne kliknięcie na wybranym doklecie. Aby usunąć później doklet, kliknij nań prawym przyciskiem myszy i wybierz funkcję Usuń wpis.
Kolejno wybierz zakładkę Wygląd. Tu uda ci się ustawić rozmiar ikon (a przez to i całego paska) oraz rozmiar powiększony, czyli po najechaniu na poszczególną ikonę (doklet). Trudno mi polecić optymalne wartości. Wszystko zależy od tego, w jakiej rozdzielczości ekranu pracujesz.
Zwróć także uwagę na funkcję Background. Możesz tutaj rozwinąć menu i wybrać jedną z wielu dostępnych wersji. Wygląd paska natychmiast zmieni się, więc będziesz mógł od razu zaobserwować jak wyglądają poszczególne tła i obramowanie. Poniżej jest jeszcze suwak odpowiedzialny za przezroczystość ObjectDocka.
W zakładce Pozycja uda ci się ustawić miejsce, w którym ma pokazywać się pasek ObjectDock. Tutaj wybierzesz również takie opcje, jak np. Zawsze na wierzchu (Keep on top). Przestudiuj dokładnie dostępne funkcje, by wybrać najbardziej odpowiadające Ci ustawienia.
Warto poświęć nieco uwagi zakładce Effects. Wybierzesz tu, czy chcesz, aby po najechaniu na ikonę ta powiększała się (Zoom effect), czy zaczynała się huśtać (Swing effect). Są tutaj jeszcze inne interesujące funkcje – je także powinieneś sprawdzić, by wybrać najbardziej odpowiadające Ci ustawienia.
Nie zapomnij o zakładce Zawartość paska. Tutaj będziesz mógł skonfigurować sposób, w jaki mają być wyświetlane ikony. Co ważne, można tu także zaznaczyć opcję pokazywania wszystkich aktualnie otwartych programów i okien. Warto ją włączyć.
Uwaga: Możesz zdobyć więcej funkcji ObjectDocka, płacącąc za wersję rozszerzoną prawie 20 dol. Jednak według mnie zakup ten nie jest opłacalny. Te opcje, które są już teraz, w zupełności wystarczają.
Safari
Przeglądarkę internetową Safari można pobrać ze strony Apple. Odpowiedni odsyłacz znajdziesz pod tym adresem.
Po instalacji browsera uruchom ponownie komputer.
Po pierwszym uruchomieni Safari warto ustawić stronę domową przeglądarki. Wybierz zakładkę Edit -> Preferences… W nowo otwartym oknie wskaż z górnego panelu opcje zawarte w General.
W General odnajdź pole Home page i wpisz w nim adres WWW swojej ulubionej strony. Możesz wybrać tu również inne funkcje. Na pewno warto upewnić się, czy domyślną wyszukiwarką jest Google, oraz gdzie standardowo zapisywane są pobierane pliki.
Przestudiuj pozostałe opcje i spersonalizuj Safari według swoich wymagań. Następnie daj szansę tej przeglądarce. Być może spodoba Ci się bardziej niż Internet Explorer, Firefox lub Opera. Mnie, przyznam szczerze, przypadła do gustu. Jest bardzo intuicyjna i nowoczesna.
Do pełni szczęścia…
Abyś mógł zmienić Vistę w Mac OS X przydadzą ci się jeszcze tapety na pulpit z tego systemu. Poniżej prezentujemy kilka tapet z Mac OS X. Kliknij miniaturkę, aby powiększyć obrazek.