Oficjalny zwiastun konsoli
Nowy pad i nowa kamera
Czwarta wersja głównego kontrolera konsoli Sony – pada DualShock – zachowuje styl poprzedników, ale ma coś, czego próżno w nich szukać: dwupunktową płytkę dotykową, pozwalającą kontrolować gry w zupełnie nowy sposób niż do tej pory. Tak jak poprzednia wersja nowy pad łączy się z konsolą za pomocą interfejsu Bluetooth (w wersji 2.1) lub kabla. Ten drugi służy również do ładowania wbudowanego akumulatora (o pojemności 1000 mAh), przy czym jest zgodny z interfejsem USB (gniazdo Micro-B), dzięki czemu można wykorzystać uniwersalne ładowarki obsługujące ten standard lub... komputer.
Na tylnej (zwróconej tyłem do użytkownika) ściance kontrolera umieszczono diodę mogącą świecić wszystkimi kolorami tęczy. Nie jest to bynajmniej jedynie gadżet, bo dioda ma służyć do identyfikacji gracza: każdy pad podłączony do konsoli będzie mieć inny kolor, odzwierciedlany w samej grze, na przykład jako kolor postaci kierowanej przez gracza. Podświetlenie będzie się zmieniać także w zależności od akcji na ekranie, jeśli postać dozna obrażeń itd. Nie zabraknie jednakże wibracji obecnych w DualShocku do tej pory.
Sama dioda została umieszczona w taki sposób, by jej kolor mógł być odczytywany przez kamerę PlayStation 4 Eye skierowaną w stronę grających. To zupełnie nowe urządzenie, bardzo przypominające Kinecta do konsoli Xbox 360; ma zestaw mikrofonów oraz dwie szerokokątne kamery z matrycami o rozdzielczości 1280 × 800 pikseli. Kamery mogą przechwytywać obraz w pełnej rozdzielczości z prędkością 60 kl./s, a po jej zmniejszeniu (do 300 × 192 pikseli) – nawet... 240 kl./s. Jedno takie oko rejestruje zwykły, kolorowy obraz, drugie odczytuje głębię, czyli położenie padów lub kontrolerów PlayStation Move (więc także graczy) w przestrzeni. Wewnątrz nowego DualShocka zamontowano trzyosiowy żyroskop i akcelerometr, również umożliwiające śledzenie położenia.
CPU i GPU firmy AMD
Taka konferencja prasowa nie jest dobrą okazją do roztrząsania szczegółów technicznych, ale w połączeniu z już krążącymi plotkami dała jakieś pojęcie o „wnętrznościach” PS4. Sercem maszyny jest specjalny układ APU, zawierający ośmiordzeniowy procesor i układ graficzny o mocy 1,84 teraflopa. Osiem rdzeni CPU to znana nam architektura Jaguar, czyli dwie jednostki po cztery rdzenie, a w każdej z nich znajdują się 2 MB pamięci podręcznej współdzielonej przez te cztery rdzenie.
Układ graficzny jest pochodną serii Radeon. To sprzęt następnej generacji – tej samej, która jest już podobno gotowa i czeka w AMD na koniec roku, kiedy to pojawi się w komputerach klasy desktop. Podana przez Sony moc obliczeniowa stawia go gdzieś w okolicach Radeona HD 7850 albo GeForce'a GTX 660 (bez Ti w nazwie), ale po pierwsze, jest to inna architektura, po drugie zaś nie da się wykluczyć, że projektując układ, wybrano nieco inne proporcje między wydajnością jednostek cieniowania a prędkościami wypełniania pikselami od tych, które zapewnią karty desktopowe. Na pewno funkcjonalność GPGPU jest dla projektantów PS4 bardzo ważna: pokazano dwie prezentacje (znane demo Unreal Engine 4 z ogromną liczbą efektów cząsteczkowych oraz demo silnika fizycznego Havok z milionem obiektów symulowanych w czasie rzeczywistym), które poziomem zaawansowania znacznie przewyższały dotychczasowe przykłady wykorzystania GPGPU w grach pecetowych (trochę nam za ciebie wstyd, pececie!).
Jednym z największych zaskoczeń jest pamięć systemowa, w której to roli użyto... układów GDDR5. Ma ona służyć zarówno procesorowi, jak i układowi graficznemu. Ale wśród informacji o niej przemycono znacznie ważniejszą wiadomość, która jakimś cudem na razie przechodzi bez echa: cała pula RAM-u, 8 GB, ma być dostępna i dla GPU, i dla CPU! Tak – nie będzie wydzielania kilku gigabajtów na potrzeby układu graficznego, tak jak to do tej pory się dzieje w przypadku desktopowych „integr”; prawdopodobnie przestrzeń adresowa obu układów jest zunifikowana, czego wymaga architektura HSA.
Oprócz tego plotki mówią o zintegrowaniu w jednym kawałku krzemu jeszcze innych jednostek obliczeniowych, być może służących do jakichś obliczeń GPGPU, lecz jeszcze nie wiemy nic konkretnego na ten temat. Ale nie cały „sekretny sos” jest zamknięty w tym centralnym krzemie. Poza głównym procesorem PS4 ma mieć mniejszy procesor, być może jakiś układ ARM z własnym oprogramowaniem, który ma zarządzać obsługą sieci, między innymi pobieraniem i instalowaniem gier. To umożliwia pobieranie gry lub wysyłanie sygnału wideo, gdy główny procesor jest zajęty wyświetlaniem innej gry, a nawet pobieranie oprogramowania, gdy konsola jest wyłączona.
Te zaawansowane maszyny obliczeniowe będą obrabiać dane przechowywane na wbudowanym nośniku. Nie podano jego pojemności, ale na pewno nie będzie to SSD. Wydaje się, że to rozsądna decyzja: dyski twarde wciąż są królami pojemności i od lat są z powodzeniem stosowane w podobnej roli w tak zwanych set-top boksach, czyli różnego rodzaju nagrywarkodekoderach telewizji satelitarnej i kablowej. Ale obiecano też, że PlayStation 4 ma umożliwiać natychmiastowe zatrzymanie i wznowienie gry (zawartość RAM-u będzie „zamrożona”) i ma się uruchamiać znacznie szybciej niż poprzednie generacje. Dlatego wcale byśmy się nie zdziwili, gdyby w PS4 jednak się znalazł jakiś mały zintegrowany SSD na oprogramowanie systemowe, niedostępny dla funkcji użytkownika.
Zestaw łączy komunikacyjnych jest dość nowoczesny: oprócz napędu Blu-ray konsola będzie mieć nieokreśloną liczbę portów USB 3.0, kartę sieciową Wi-Fi obsługującą standardy b, g i n, złącze ethernetowe i wbudowany kontroler Bluetooth 2.1.
Funkcje społecznościowe
Nowy DualShock został wyposażony w jeden głośnik oraz gniazdo słuchawkowe, do którego będzie można podłączyć dodawany do konsoli zestaw z mikrofonem, ułatwiający komunikację między graczami w grach wieloosobowych. W Czwórce przyciski Start i Select zostały zastąpione jednym Options, pojawił się za to dodatkowy przycisk Share. Jak nietrudno się domyślić, służy on do udostępniania zapisu rozgrywki innym użytkownikom platformy. Do wyboru będzie kilka opcji społecznościowych, między innymi usługa Ustream, umożliwiająca nadawanie „transmisji na żywo” z gry, a także publikowanie materiałów wideo i zrzutów ekranu na Facebooku. Te funkcje będą działać, rzecz jasna, w dwie strony, to znaczy da się łatwo przeglądać materiały udostępniane przez znajomych z poziomu interfejsu konsoli.
Całe oprogramowanie PlayStation 4 zostało zaprojektowane pod kątem usług społecznościowych, o czym może świadczyć chociażby możliwość zapraszania znajomych do gier oraz system rekomendacji. Na podstawie zainteresowania gracza danymi tytułami algorytmy będą przewidywać, jaką grę chciałby mieć, zaproponują mu ją w panelu rekomendacji i... pobiorą zawczasu na dysk. Dzięki temu kupienie gry stanie się tylko formalnością i po potwierdzeniu transakcji będzie można rozpocząć zabawę niemal natychmiast. Z sieci zostaną pobrane jedynie pliki umożliwiające „odkodowanie” danych już obecnych na konsoli oraz udostępniające dalsze etapy rozgrywki. Jeśli jednak system źle przewidzi, co użytkownik chciałby kupić, będzie można włączyć pobieranie w tle. Wtedy dane będą ściągane, gdy uruchomiona będzie inna gra, lub nawet w trybie uśpienia konsoli. Wszystkie te mechanizmy dotyczą także filmów i seriali telewizyjnych oferowanych w PlayStation Network.
A co z innymi „plejami”?
Tworząc PlayStation 4, Sony nie zapomniało bynajmniej o tych, którzy posiadają poprzednią generację konsoli i/lub przenośną Vita. Po raz kolejny obiecano, że możliwości tej drugiej zostaną w pełni wykorzystane i gracz będzie mógł zacząć rozgrywkę w salonie, a skończyć ją na przykład w... hm... wannie, a to dzięki funkcji strumieniowania obrazu ze stacjonarnej PlayStation na Vitę (funkcja Remote Play). Co ciekawe, w późniejszym czasie ten mechanizm ma zostać udostępniony także w tabletach i smartfonach, chociaż nie wiadomo, czy we wszystkich, czy może tylko w tych mających certyfikat PlayStation Mobile. Nie ma nawet pewności, czy wszystkie gry będą obsługiwać strumieniowanie na inne urządzenia niż Vita, która ma tę przewagę, że jest wyposażona w niemal taki sam zestaw mechanicznych przycisków jak nowy DualShock.
Gra Knock przesyłana z PlayStation 4 na Vitę (za IGN)
Zasadnicza funkcjonalność PS4 nie ma jednak wiele wspólnego z jej „wnętrznościami”. Jeśli chodzi o stronę sprzętową, nie ma prawie żadnego podobieństwa do poprzednich generacji PlayStation, więc nie ma też szans na uruchamianie starszych gier na tej konsoli... co jednak nie znaczy, że nie będzie można w nie zagrać. Zadanie zapewnienia kompatybilności będzie spoczywało nie na jakimś dodatkowym procesorze w samej konsoli, ale na usłudze sieciowej, którą Sony chce wbudować w nową generację PSN. Gry będą strumieniowane na żywo w podobnej technice jak w znanych usługach OnLive i Gaikai. Ta druga od jakiegoś czasu jest własnością Sony i to ta firma opracuje techniczną stronę przedsięwzięcia. Na początek dzięki strumieniowaniu będzie można wypróbować wybraną grę w PlayStation Store, nie kupując jej ani nie pobierając choćby dema, zostanie także wykorzystane do wspomnianych funkcji społecznościowych. W nieokreślonej przyszłości do puli strumieniowalnych gier mają dołączyć tytuły z PS1, PS2 i PS3.
Gry
Chociaż na razie nie wiadomo, kiedy PlayStation 4 pojawi się w sklepach, jest pewne, że na rynek wejdzie z silną obstawą. Sony zapowiedziało osiem gier stworzonych specjalnie dla tej konsoli lub ulepszonych wersji hitów debiutujących na innych platformach (na tej liście znalazły się między innymi „Diablo III” i „Watch Dogs”). Poniżej możecie zobaczyć zwiastuny kilku tytułów już zapowiedzianych w wersji dla PS 4.
DeepDown – gra ze smokami (rywal „Skyrima”?), tworzona przez Capcom
DriveClub – samochodówka twórców „MotorStorm”
Destiny – na razie dość tajemnicza gra robiona przez ludzi zajmujących się... „Halo”!
inFAMOUS: Second Son – kolejna część „ekskluziwa” z PlayStation 3
Killzone: Shadow Fall – kolejna część serii znanej chyba wszystkim posiadaczom konsol Sony
Knack – pełna dynamicznej akcji przygodówka Sony Entertainment
The Witness – dla lubiących pogłówkować
Watch Dogs – rozgrywka w grze „konwertowanej” z PlayStation 3