Sony Xperia Z1 – test smartfona Sony najwyższej klasy

A co się zyskuje w zamian za te dodatkowe gramy i milimetry? Fantastyczną jakość wykonania. Większa masa wynika głównie – pomijając dodatkowe ogniwa w akumulatorze – z użycia nowej, aluminiowej ramy obudowy, która zastąpiła poliwęglanowe tworzywo wykorzystane w pierwszej „zetce”. Przydaje to całości nieco uroku, a poza tym połączenie szkła i metalu jest niesamowicie sztywne, a w tym przypadku – także świetnie spasowane. Biorąc ten telefon do ręki, po prostu ma się poczucie, że trzyma się coś wyjątkowego i wartego swojej ceny. Naprawdę palce lizać.

Sony konsekwentnie rezygnuje z przycisków systemowych pod ekranem, co jest trochę dziwne, biorąc pod uwagę to, że jest tam wystarczająco dużo miejsca. Regulacja głośności i przycisk blokady systemu są umieszczone na środku prawej krawędzi obudowy, gdzie bardzo łatwo je wyczuć i dosięgnąć ich kciukiem, ale wymagają one użycia trochę większej siły niż zwykle (choć zapewne z biegiem czasu trochę się wyrobią). Wbudowane głośniki zajmują teraz większą część dolnego brzegu urządzenia i wydają się znacznie większe niż wcześniej, ale nie przekłada się to na zwiększenie głośności. A mówiąc prościej i bez ogródek, Sony Xperia Z1 gra względnie cicho, co zapewne jest efektem ubocznym uszczelnień. Tak, tak, uszczelnień, bo nowa „zetka” jest wodoodporna, tak jak poprzednik. Tym bardziej się cieszymy, że projektanci telefonu zdecydowali się zastosować mechaniczny, dwupoziomowy spust migawki, ponieważ pod wodą digitizer przestaje działać, co bardzo utrudnia robienie szpiegowskich zdjęć na wakacjach nad morzem sprzętem pozbawionym takiego przycisku ;)

Miejsce, w które wsuwa się kartę SIM, znajduje się na prawej krawędzi obudowy i jest schowane pod klapką chroniącą wnętrze przed wodą i kurzem. Tak samo są chronione port MHL i slot na kartę mikro-SD, dostępne na lewym brzegu smartfona. Wspomniane „klapki” zdają się trochę lepiej zaprojektowane i dopasowane od tych w poprzedniku, co jeszcze bardziej poprawia samopoczucie kogoś, kto właśnie mocno odchudził w sklepie swój portfel i cieszy się z nowego gadżetu.

Reasumując, Sony Xperia Z1 to więcej tego samego, ale z dodatkiem drobnych zmian i poprawek, powodujących, że jeden z najlepiej wykonanych smartfonów jest jeszcze lepiej wykonany i jeszcze bardziej „luksusowy”, choć kosztem poręczności. Daje to w sumie twardy orzech do zgryzienia, i to nie tylko z powodu solidności Xperii Z1: przede wszystkim ten telefon chce się mieć, gdy się na niego patrzy i gdy się go dotyka, ale jego rozmiary i masa u wielu szybko wywołają grymas niezadowolenia.

Na zakończenie tej strony małe ostrzeżenie. Xperia Z1 opuszcza pudełko z Androidem 4.2 i najnowszą wersją nakładki Sony, która różni się od wcześniejszych odmian głównie wyglądem (i to pozytywnie, ponieważ nowe animacje i przejścia są bardzo ładne), gdyż funkcjonalność pozostała prawie niezmieniona. Jednak wygląda na to, że nie udało się uniknąć pewnych problemów ze stabilnością, bo pierwszy egzemplarz testowy nowej „zetki” miał problemy z włączaniem się i wyłączaniem, aż pewnego dnia w ogóle nie dał się uruchomić. Gdy go wymienialiśmy... dowiedzieliśmy się, że to nie był pierwszy taki przypadek. Również koledzy po fachu wspomnieli nam, że natknęli się na problemy z ładowaniem, wyłączaniem i włączaniem sprzętu. Dlatego na razie trzeba uważać, szczególnie na pseudookazje w witrynach aukcyjnych. Partie dostępne w oficjalnej dystrybucji nie powinny sprawiać tego typu problemów.

5-calowy ekran 1080p – wydanie drugie, poprawione

Na naszej liście rzeczy, które powinny zostać poprawione w Xperii Z, bardzo wysoką pozycję zajmuje ekran. Mieliśmy nadzieję, że Xperia Z1 w końcu rozwieje wiszącą nad smartfonami Sony klątwę słabego kontrastu i przeciętnych kątów widzenia, czego zapowiedzią był rewelacyjny wyświetlacz phabletu Xperia Z Ultra. Niestety... wygląda na to, że jeszcze będziemy musieli trochę na to poczekać, bo choć matryca „zetjedynki” jest nieznacznie lepsza od tej w „zetce”, to jednak różnice w praktyce są niewielkie i do matrycy LCD LG G2 czy HTC One jeszcze tu sporo brakuje.

Głębia czerni jest teraz ciut lepsza, ale wciąż mówimy tu o kontraście poniżej 800 : 1, czyli dużo mniejszym od 1100 : 1, będącego w tym momencie standardem w sprzęcie wyższej klasy, przez co nadal jest trochę „siwa”. Kąty widzenia też się odrobinę zwiększyły, jednak niezmiennie po przekroczeniu 45 stopni widać wyraźny spadek kontrastu i przebarwienia. Co prawda obraz pozostaje w miarę czytelny do samego końca (wyjąwszy szare znaki na białym tle, które znikają po przekroczeniu pewnego kąta), ale różnego rodzaju przekłamania są bardzo widoczne.

Na ratunek przychodzi niezłe odwzorowanie kolorów i X-Reality engine, będący następcą Mobile Bravia Engine, który stara się „ożywić” barwy ruchomych i statycznych obrazów. Do zalet tego wyświetlacza można też dorzucić dużą maksymalną jasność, zapewniającą dobrą czytelność obrazu w słoneczne dni.

Podsumujmy. Czy jest źle? Nie. Czy jest dobrze? Niestety, też nie. Matryca Xperii Z1 zatrzymała się w rozwoju i jest zaledwie wystarczająca. Zaledwie, bo jednak w tak drogim sprzęcie chciałoby się czegoś więcej niż przeciętności, i to nie tylko w dziedzinie jakości obrazu. Można by też oczekiwać dodatkowej funkcjonalności, takiej jak digitizer umożliwiający obsługę telefonu w rękawiczkach. Oczywiście, niedostatki tego ekranu nie są jakieś straszne i nadal ma on pewne mocne strony, niektórzy mogą się nawet zastanawiać, na co my właściwie narzekamy, ale jednak pewien niedosyt pozostaje...

Wyjaśnienia wymaga jeszcze jedna rzecz. Na niektórych zagranicznych stronach można znaleźć testy Xperii Z1, z których wynika, że ma ona mocno poprawiony ekran. Początkowo myśleliśmy, że istnieją dwie wersje Xperii Z1, różniące się wyświetlaczami, albo testowe wersje tego smartfona są trochę gorsze od tych sklepowych (na przykład kiedyś „testówki” Xperii nagminnie były pozbawiane czujnika światła i automatycznej regulacji jasności). Zapytaliśmy Sony, o co w tym wszystkim chodzi, sprawdzaliśmy kilka różnych egzemplarzy Z1, byliśmy w warszawskim Sony Centre i... w sumie wyszło na to, że wszystkie nowe „zetki”, z którymi mieliśmy styczność, mają taki sam ekran, rodem z poprzednika. Dlatego nie mamy pojęcia, skąd doniesienia o dobrych kątach widzenia w Xperii Z1. Zapytaliśmy też, dlaczego ekrany Z1 i Z Ultra są tak różne, skoro teoretycznie matryce obu urządzeń to zbliżone konstrukcje, ale nie dostaliśmy zbyt przekonującej odpowiedzi. Czyli jeśli planujesz kupić ten telefon w naszym kraju, to dostaniesz ekran Xperii Z, ale wiedz, że cała sytuacja naszym zdaniem nadal jest dziwna.

Potężny akumulator i energooszczędny procesor

Wiele osób często powtarza, że zamiast coraz większej wydajności smartfonowych procesorów woleliby dostać dłuższy czas działania. A my się pytamy: czy nie lepiej mieć jedno i drugie? :) Współczesne procesory mają bardzo zaawansowane mechanizmy zarządzania energią, które starają się odłączać nieużywane elementy, aby nie marnowały energii. Takie smartfony, jak HTC One i Samsung Galaxy S4, pokazały, jak dużo można zyskać na tym polu przy jednoczesnej poprawie osiągów. Sony Xperia Z1 łączy w sobie zalety Snapdragona 800 (który w jednym kawałku krzemu integruje nie tylko procesor i układ graficzny, ale też moduł Wi-Fi i modem LTE), akumulator o pojemności 3000 mAh i optymalizacje systemu, a to wszystko razem potrafi zdziałać cuda.

Największą poprawę odczują osoby wykorzystujące swój smartfon głównie do odbierania poczty i wykonywania połączeń telefonicznych. Xperia Z1 zapewnia ponad 24-godzinny czas rozmowy po jednokrotnym naładowaniu, choć wykorzystać to w praktyce nie byłoby łatwo ;) Podobnie rewelacyjnie telefon sobie radzi, gdy sprawdza w tle pocztę. Jesteśmy przyzwyczajeni do tego, że testowe smartfony musimy ładować praktycznie każdego wieczora. Tym razem było inaczej i w miarę bezproblemowo udawało się przetrwać dwie doby bez podłączania do gniazdka. Aż trudno nam było uwierzyć w tak dużą poprawę w porównaniu z urządzeniami, które na rynek trafiły na początku tego roku.

Oczywiście, smartfony nie zawsze mają wyłączony ekran, a to on przeważnie jest największym konsumentem energii akumulatora. W momencie gdy zacznie się surfować po internecie, przeglądać zdjęcia i oglądać filmy, Xperia Z1 przestaje już aż tak zachwycać swoją wytrzymałością i jej osiągi wracają do bardziej przyziemnego, choć nadal przyzwoitego poziomu. Krótko mówiąc, wielbiciele multimediów i gier powinni odczuć lekką poprawę czasu działania w porównaniu z pierwszą „zetką”. Jednak dużo więcej dostali ci, dla których smartfon to przede wszystkim narzędzie pracy, bo dzięki Z1 nie tylko przestaną się martwić tym, czy telefon dotrwa do końca dnia: teraz będą mogli wręcz podłączać go do gniazdka raz na 2 dni. Tak, tak, a Nokię 6310i ładowało się...

Ponad 20 milionów pikseli w smartfonie

Aparat Xperii Z1 na papierze robi ogromne wrażenie. Matryca BSI nowej „zetki” nie tylko ma więcej pikseli (prawie 21 mln zamiast 13 mln), ale jest także aż o 70% większa. Towarzyszy jej jasna optyka o przysłonie F/2.3.

W praktyce to wszystko działa trochę zabawnie. Oprogramowanie aparatu domyślnie uruchamia się w trybie iAuto, który może wykonywać zdjęcia jedynie w formacie 16 : 9 i rozdzielczości... 8 MP. Czyli z 20,7 mln pikseli jest wykorzystywanych około 16 mln, i to tylko po to, żeby i tak wszystko na koniec zostało pomniejszone i dodatkowo skompresowane. Prawie jak PureView ;) Tryb iAuto jest – zaskoczenie! – w pełni automatyczny i stara się wykrywać, co jest fotografowane (makro, krajobraz itp.). Wychodzi mu to nie najgorzej, ale i tak przydałaby się jakakolwiek opcja zmiany ekspozycji, czy to odpowiednim suwakiem, czy po prostu dzięki możliwości wyboru miejsca kadru, które ma zostać właściwie naświetlone.

Aby skorzystać z pełnej rozdzielczości sensora, trzeba się przełączyć na tryb ręczny, który udostępnia kilka dodatkowych ustawień i opcji (korekta ekspozycji, sposób pomiaru światła, balans bieli, ISO czy programowa stabilizacja obrazu). Tutaj też widać kilka dziwnych decyzji projektantów, na przykład maksymalna dostępna rozdzielczość zdjęć 16 : 9 wynosi 8 MP. Albo tryb HDR jest niedostępny dla fotek wykonanych przy użyciu wszystkich dostępnych pikseli matrycy (choć nie jest to wielka strata, bo efekt działania tej funkcji jest po prostu kiepski i bardziej psuje kadr, niż poprawia jego wygląd). Odnieśliśmy wrażenie, że te wszystkie punkty zostały dodane po to, by ładnie wyglądały na pudełku, bo w praktyce nawet sami projektanci sprzętu nie do końca wierzą w ich przydatność... W sumie częściowo się z tym zgadzamy, ale mimo wszystko interfejs aparatu Xperii Z1 przysporzył nam trochę kłopotów w czasie użytkowania i niektóre rzeczy są w nim porozmieszczane nielogicznie i niewygodnie.

Spośród dodatkowych trybów aparatu warto wymienić Timeshift burst (który tak naprawdę nagrywa sekundę filmu 1080p i pozwala wybrać pojedynczą klatkę jako najlepsze zdjęcie z „serii”), Efekt wizualny, który pokazuje listę dziewięciu dostępnych efektów zmieniających wygląd zdjęcia (ale znowu maksymalna rozdzielczość jest ograniczana do 1920 × 1080), panoramę czy możliwość zastosowania efektów AR, które dodają do kadru grafikę 3D. Jednak szczerze powiedziawszy, żaden z nich nie zrobił na nas szczególnie dużego wrażenia.

Po przyjrzeniu się zdjęciom wykonywanym przez Xperię Z1 zaczęliśmy rozumieć, dlaczego automatyka zachowuje się w taki, a nie inny sposób. Na obrazach w pełnej rozdzielczości widać mnóstwo szumu i drobne detale są dość „miękkie”, co zdradza działanie algorytmów odszumiających. Czyli wygląda to tak sobie. O wiele lepsze wrażenie robią fotografie 8-megapikselowe: szum na nich prawie znika, a mądre zastosowanie programowego wyostrzania nadaje kadrom przyjemną „ostrość”. Kolorystyka jest naturalna, zakres tonalny – w porządku, a balans bieli – przeważnie poprawny. Czyli, mówiąc trochę sarkastycznie, całkiem niezły 8-megapikselowiec z tego 20-megapikselowca Sony. Ogólnie jest dobrze, ale szczerze mówiąc, aparat Samsunga Galaxy S4 czy porządna matryca z 8 mln pikseli dadzą porównywalne, a nawet lepsze rezultaty.

Xperia Z1 – przykładowe zdjęcia 8 MP

Xperia Z1 – przykładowe zdjęcia 20,7 MP

Nagrywanie filmów bez wodotrysków

Na tle wszystkich nowinek, którymi Xperia Z1 zarzuca swojego właściciela i biednych testerów, funkcja kamery wygląda dziwnie standardowo. Coraz częściej mówi się o smartfonach nagrywających wideo 4K czy „zwykłe” 1080p, ale w 50 kl./s albo 60 kl./s. Poza tym już kilka czołowych smartfonów ma optyczną stabilizację obrazu, która ma bardzo duży wpływ na wygląd klipów nagrywanych z ręki, albo specjalne mikrofony radzące sobie z bardzo głośnym otoczeniem. Tu nie ma nic takiego i jedyne, co wyróżnia funkcję wideo w Xperii Z1, to tryb HDR, który jednak nie jest zbyt przydatny w praktyce.

Warta pochwały jest wyłącznie bardzo skuteczna cyfrowa stabilizacja obrazu, która czasem działa lepiej od mechanicznych odpowiedników, choć robi to kosztem jakości obrazu i kąta widzenia. Całość oceniamy na czwórkę, bo czas leci nieubłaganie i coś, co byłoby zadowalające w ubiegłym roku, teraz jest standardem w tej klasie sprzętu.

Cyfrowa stabilizacja obrazu w Xperii Z1 działa rewelacyjnie, ale to trochę zbyt mało, żeby nas zaskoczyć. Oryginalne nagranie można pobrać z naszej witryny

Niewykorzystane megabity

Aż 150 Mb/s – tyle wynosi teoretyczna maksymalna szybkość pobierania danych za pomocą sieci komórkowej w Xperii Z1, a to dzięki temu, że została ona wyposażona w obsługę LTE-A. To dobra wiadomość. A zła? No cóż, ujrzeć taki transfer w praktyce jest prawie niemożliwe, i to nie tylko dlatego, że zasięg „zwykłego” LTE, bez A, jest w Polsce niewielki. Jednak Xperia Z1 to także obsługa Wi-Fi ac, NFC, Bluetootha w wersji 4.0 i radia FM. Właściwie brakuje tylko jednej rzeczy, ostatnimi czasy coraz częstszej w smartfonach wyższej klasy: portu podczerwieni. Trochę to zaskakujące, bo jest to standardowy dodatek do tabletów tej firmy, montowany w nich jeszcze przed tym, zanim technika IrDA wróciła do łask producentów sprzętu.

Sony Xperia Z1 nieźle się spisuje w czasie rozmów telefonicznych i nie ma większych problemów z utrzymywaniem stabilnego połączenia i znajdowaniem sygnału sieci, ale słuchawka ma specyficzne brzmienie. Najprawdopodobniej to dodatkowe uszczelnienia wywołują wrażenie, że dźwięk jest trochę przytłumiony i wydobywa się jakby zza ściany. Da się do tego przyzwyczaić i odpowiednie przyłożenie i dociśnięcie telefonu do ucha poprawia sytuację, lecz najbardziej wymagający pod tym względem mogą dojść do wniosku, że stare Nokie były na tym polu lepsze, i... najpewniej będą mieli rację ;)

Multimedia

Tak duże ekrany o rozdzielczości Full HD aż się proszą o to, aby wyświetlać na nich filmy. Wbudowane oprogramowanie zapewnia przyzwoitą (choć nie idealną) obsługę formatów i kodeków, więc po wyjęciu urządzenia z pudełka można na nim obejrzeć prawie dowolny klip. Jednak największą siłą narzędzia Sony jest bardzo dobrze zaimplementowana obsługa DLNA, dzięki której można bardzo łatwo przejrzeć zawartość źródeł umieszczonych w sieci, jak i przełączyć smartfon w tryb serwera. Do tego dochodzi wyjście MHL dla tych, którzy wolą bardziej standardowe, kablowe rozwiązania. Trudno oczekiwać czegoś więcej.

Odtwarzacz muzyki również został wyposażony we wszystko, co niezbędne, czyli łatwy dostęp do mediów umieszczonych w sieci, opcję prostego przesłania dźwięku do zewnętrznego źródła, korektor, wirtualizację dźwięku przestrzennego, możliwość pobrania okładek albumów z sieci itp. Za to trochę zawiedliśmy się na tym, co najważniejsze, czyli jakości wyjścia słuchawkowego. Czołowe modele smartfonów z początku roku bardzo rozbudziły nasz apetyt przed kolejną falą nowości, tymczasem Xperia Z1 gra... nijako. Całe pasmo wydaje się płaskie i mało „muzykalne”. Wokale są lekko cofnięte i w spokojniejszych utworach brakuje im siły przekazu. Można by podsumować to tak, że telefon gra poprawnie, lecz trochę brakuje do dynamiki Samsunga Galaxy S4. Liczyliśmy na coś więcej, ale podkreślamy, że słuchawki dołączone do smartfona nie pozwolą wychwycić tej różnicy, trzeba lepszych.

Moc Snapdragona 800

Xperia Z1 to jeden z pierwszych smartfonów, które pełnymi garściami czerpią z możliwości najnowszego i najwydajniejszego czipu Qualcomma, czyli Snapdragona 800. Już pokazaliśmy, jak wpływa on na czas działania, pora zobaczyć, jakiego wzrostu wydajności można się spodziewać zaledwie pół roku po przejściu ostatniej fali „flagowców”.

Za to wydajność układu graficznego robi dużo większe wrażenie. Nie trzeba się długo przyglądać powyższym wykresom, aby zauważyć, że GPU nowego Snapdragona jest o 50–100% wydajniejsze od poprzednika! Nieźle, jak na kilka miesięcy czekania. W tym momencie jedynym smartfonowym czipem zdolnym rywalizować z Qualcommem pod względem wydajności w grach jest nowy procesor Apple A7, który w zależności od testu jest trochę szybszy albo trochę wolniejszy od najmłodszego „smoka”. Tylko żeby jeszcze twórcy gier mobilnych sprawniej wykorzystywali potencjał najnowszych gadżetów...

Po testach pamięci flash nasuwają się dwa wnioski. Po pierwsze, czasy, gdy płynność systemu była ograniczana podsystemem „dyskowym”, są już za nami (przynajmniej w tych droższych urządzeniach). Po drugie, najwyższa pora na USB 3.0 w smartfonach i tabletach :)

Snapdragon 800 Xperii Z1 daje użytkownikowi wymierne korzyści w porównaniu ze Snapdragonem S4 Pro, montowanym w poprzedniku. Najważniejsze z nich są związane z funkcjonalnością i energooszczędnością, ale nastąpił też naprawdę duży wzrost wydajności układu graficznego i wyraźny, choć nie rewolucyjny, wzrost mocy obliczeniowej procesora. Wszystko to kreśli obraz Sony i jego najnowszego dziecka w roli liderów postępu technicznego, co stoi w opozycji do dotychczasowego wizerunku marki Xperia, sprzętu ciekawego i dopracowanego, ale jednak będącego krok za konkurencją pod względem szybkości przyswajania mikroprocesorowych nowinek. Oby tak dalej!

Podsumowanie

Sony bardzo szybko odświeżyło swój czołowy model i naszym zdaniem była to gra warta świeczki, bo choć nowość trochę urosła i przytyła, to jest wyraźnie lepsza od poprzednika i trafia do sprzedaży w bardzo dobrym momencie, gdy konkurencja jeszcze dopina ostatnie guziki w swoich nowych modelach o parametrach zbliżonych do specyfikacji Xperii Z1. Podobają nam się nowe materiały, klasyczny styl i świetna jakość wykonania, bo to składa się na obraz sprzętu solidnego, godnego zaufania i wartego swojej ceny, a są to rzeczy, które bardzo cenimy. Bardziej zaokrąglone brzegi obudowy pomagają w przyzwyczajeniu się do zwiększonej szerokości nowej „zetki”, a mocno zwiększona wydajność i rewelacyjny czas działania to nie tylko wisienka na torcie, ale też znajdująca się pod nią bita śmietana, bo daje to naprawdę „smakowite” rezultaty. No i jest to jedno z nielicznych urządzeń wyższej klasy, które łączą w sobie pierwszej wody wykończenie i slot na kartę SD.

Jednak nie udało się uniknąć powtórzenia pewnych błędów, które od dawna prześladują wszystkie modele tej firmy: ekran kolejny raz nie zachwyca ani jakością, ani dodatkowymi funkcjami (w końcu mamy już prawie zimę i chyba każdy chciałby móc odebrać telefon bez konieczności zdejmowania rękawiczki), a aparat to znowu lekki przerost megapikseli nad treścią (choć ten automatyczny tryb 8-megapikselowy działa całkiem nieźle). Gdy zbierze się to wszystko razem, to Xperia Z1 zasługuje na czwórkę z plusem, bo niby trudno się dopatrzyć rażących błędów, ale czegoś tu brakuje do tego, abyśmy mogli stwierdzić, że mamy do czynienia z urządzeniem dopracowanym w każdym calu. Ostatnie „flagowe” Xperie trochę nam przywodzą na myśl nieoszlifowany diament: mają potencjał, ale trzeba by w nich wypolerować kilka ostrych brzegów. Jednak warto uwzględnić ten sprzęt, planując zakupy, i wziąć go do ręki, bo jego solidność, wodoodporność i szybkość działania to coś, obok czego trudno przejść obojętnie.

Do testów dostarczył: Sony

Cena w dniu publikacji (z VAT): 2600 zł