Codemasters nie kazało nam zbyt długo czekać na następcę GRID 2 – Autosport pojawi się na półkach sklepowych nieco ponad rok po swoim poprzedniku. W dobie dłubania przy wysokobudżetowych tytułach nawet kilka lat tak krótki okres może niepokoić fanów. Ci zastanawiają się, w którą stronę pójdzie seria GRID. Niepokoją się tym bardziej, że zmiany zaprezentowane w „dwójce” nie wszystkim przypadły do gustu. Wiele osób odstraszała sama otoczka gry, innych zmieniony względem pierwszej części model jazdy, który był po prostu dużo łatwiejszy do opanowania. GRID Autosport miał być więc powrotem do korzeni, choć czerpie pełnymi garściami zarówno z GRID jak i GRID 2. Sprawdziliśmy, jak takie podejście sprawdza się w praktyce.
Osią rozgrywki jest oczywiście tryb kariery, który pozwoli nam rywalizować z przeciwnikami sterowanymi przez komputer w pięciu dyscyplinach. Możemy wsiąść za kierownicę samochodów turystycznych w zawodach Touring, gdzie liczy się umiejętność pokonywania stosunkowo wąskiej trasy razem z kilkunastoma innymi zawodnikami. Gracz wspierany jest przez wirtualnego partnera, a na wynik wpływają zarówno nasze, jak i jego miejsce w stawce. Jest to jeden z trybów, w których występują opcjonalne eliminacje i polecam z tego skorzystać, bo przepychanie się do przodu jest może nie tyle trudne, co mocno irytujące. Komputerowi przeciwnicy raczej nie zważają na naszą pozycję na torze i bez pardonu potrafią nas z niego wypchnąć lub uderzyć w samochód w taki sposób, że dalsza jazda jest bardzo utrudniona.
Gracz może wziąć udział także w wyścigach nocnych Endurance, w których w określonym czasie (w wersji testowej było to 8 minut na wyścig) kierowca musi przejechać jak najwięcej kilometrów, co przekłada się po prostu na to, by jak najdłużej utrzymać pierwsze miejsce. W tym trybie liczy się strategia dotycząca naszego ogumienia – podczas jazdy opony zużywają się, tym szybciej, im częściej ostro hamujemy czy wyjeżdżamy poza tor. Z czasem sterowanie autem staje się coraz bardziej utrudnione, choć z tego co zauważyliśmy, nawet zużycie opon na poziomie 50% nie doprowadza do jakichś większych problemów z jazdą. Może auto staje się nieco nadsterowne, ale nie na tyle, by pokonywanie zakrętów było jakimś wybitnym wyzwaniem.
... których jeszcze więcej
Mamy też Open Wheel, gdzie siadamy za kierownicą szybkich i lekkich bolidów Formuły C. Maszyny są bardzo delikatne i często nawet pierwsza nieco groźniejsza kolizja oznacza uszkodzenie elementów samochodu co właściwie niweczy nasze szanse na osiągnięcie dobrego miejsca. W zawodach tego typy liczy się przede wszystkim precyzja, ale też dobra znajomość trasy, bo każdy błąd jest bardzo kosztowny.
Codemasters nie zapomniało też o fanach driftowania, które znajdziemy w zawodach Tuner. Co prawda jest to tylko jeden element składowy tej konkurencji (są też tradycyjne wyścigi i jazda na czas), ale drift zdecydowanie wyróżnia tę dyscyplinę. Stawkę uzupełnia konkurencja Street Racing, która jak nietrudno skojarzyć pozwala nam się ścigać na wąskich ulicach miast. To jeden z tych elementów, który zdecydowanie przypadnie do gustu fanom pierwszej części. Oczywiście w GRID 2 także mieliśmy do czynienia z tego typu zawodami, ale ich klimat jakby nie odpowiadał temu, znanemu z „jedynki”. Tutaj na szczęście jest inaczej.
Wersja testowa pozwalała na uruchomienie jednej serii wyścigów z każdej z dyscyplin. Czasem były to tylko dwie konkurencje, czasem nieco więcej. Po każdym ukończonym przez nas sezonie mogliśmy startować w kolejnym, nabijając poziom doświadczenia. Budowa tego rozwiązania wskazuje, że możliwe będzie wręcz całkowite odpuszczenie nielubianych przez nas dyscyplin i skupianie się tylko na tych konkurencjach, które nas interesują. Oczywiście nic nie będzie stało na przeszkodzie, by gracz stworzył własną grę, całkowicie niezwiązaną z trybem kariery. To w końcu standard w tego typu produkcjach. W pełnej wersji możliwe będzie ściganie się przez sieć oraz, podobnie jak w GRID 2, także w trybie podzielonego ekranu. W wersji testowej funkcja ta była niestety nieaktywna, więc nie byliśmy jej w stanie sprawdzić.
"GRID 2.5"
No dobrze, wiemy już w jakich zawodach przyjdzie nam rywalizować, ale nie wiemy jeszcze najważniejszego, a więc: „jak się w GRID Autosport jeździ?”. Osoby, które czekały na jakąś rewolucję niestety mogą czuć się zawiedzione – gra jest tylko nieznacznie usprawniona pod względem modelu i fizyki jazdy w porównaniu do GRIDA 2. Nadal mamy do czynienia z arcade’owym zacięciem, gdzieniegdzie przeplatanym przez pseudosymulacyjne wstawki. Mówiąc bardziej po ludzku, gra nie stanowi większego wyzwania dla kogoś, kto grał w którąkolwiek z gier wyścigowych Codemasters wydanych wcześniej. Wydaje nam się, że kierowanie samochodami jest nieco trudniejsze niż w GRID 2, ale równocześnie trochę prostsze niż pierwszej części serii. Nie wiemy, czy tego oczekiwali fani, bo choć poprawa jest odczuwalna, to jednak nie jest ona tak duża jak niektórzy mogli zakładać. Pochwalić należy twórców za oddanie nam możliwości tuningu aut, dzięki czemu możemy dostosować samochód do toru czy naszego stylu jazdy. Szczerze jednak powiedziawszy nawet na wysokim poziomie trudności nie było to potrzebne do wygrywania wyścigów, no może poza zawodami driftowania, gdzie każda ingerencja w ustawienia jest dość mocno odczuwalna.
Wspomnieliśmy już o tym, że samochody ulegają uszkodzeniu. Poza tymi wizualnymi czyli różnego rodzaju rysami, wgnieceniami blachy czy pęknięciami szyb, możemy zniszczyć także układ kierowniczy, silnik i układ hamulcowy. W czasie gry możemy uzyskać informacje o stanie naszego auta prosząc o opinię inżyniera.
Ta sama osoba odpowiada za poinformowanie nas, gdzie na torze jest w danym momencie nasz partner z zespołu, a także przekazanie mu wytycznych, w jaki sposób ma jechać. To my możemy w czasie wyścigu decydować, czy kolega ma prowadzić zachowawczo, bronić swojej pozycji, czy może atakować znajdującego się przed nim przeciwnika. To ostatnie rozwiązanie w wielu przypadkach kończy się wypadkiem, więc trzeba uważać i myśleć, czy naprawdę opłaca się walczyć o kilka pozycji w sytuacji, gdy można stracić sporo punktów po kraksie. Jak na grę z serii GRID przystało w Autosport nie zabrakło też oczywiście retrospekcji, z której możemy skorzystać, gdy coś na trasie nie pójdzie po naszej myśli.
Technikalia i podsumowanie
GRID Autosport miał w chwale przywrócić widok z kokpitu. No i przywrócił, ale patrząc na to, jak wygląda w udostępnionej wersji testowej o żadnej chwale nie może być mowy. Mamy więc coś, co wygląda jak deska rozdzielcza i coś co wygląda jak kierownica. Niestety przez rozmazanie obrazu do prawdziwej deski i prawdziwej kierownicy dużo brakuje – środek samochodu wygląda wręcz obrzydliwie. Inna sprawa, że gdy rozglądamy się na boki lub do tyłu, gra utwierdza nas w przekonaniu, że jednak w żadnym samochodzie nie siedzimy, bo obraz, który widzimy oglądamy nie przez szybę, a tak jakby kamera była zawieszona obok auta. Sama grafika nie powala na kolana nawet na ustawieniach Ultra (w testowanej wersji gra prezentowała się gorzej niż GRID 2), ale silnik daje radę i z utrzymaniem bardzo wysokiego framerate’u nie było żadnych problemów.
Jeśli o audio chodzi, to już teraz jest całkiem dobrze. Odgłosy silników stoją na typowym dla Codemasters, wysokim poziomie, a polski dubbing jest znośny – najważniejsze, że uszy nie krwawią i tego się trzymajmy. Muzyka przygrywa okazjonalnie, głównie w menu, więc trudno w jednoznaczny sposób określić, czy jest to plus, czy minus GRID Autosport. Możemy powiedzieć w tej chwili tylko tyle, że nie przeszkadza. Nieco kuriozalnie wypada za to kwestia ksywek. Jak zapewne pamiętacie, GRID 2 pozwalał na ustalenie, w jaki sposób ma się do nas odzywać narrator/wirtualny asystent. W Autosport także zaimplementowano podobne rozwiązanie, ale wydaje się, że autorzy lub tłumacze w wielu przypadkach za bardzo odpłynęli. Bo o ile rozumiemy określanie w stylu kowboju, kuleczko czy nawet cukiereczku, to trudno nam ogarnąć, jak ktoś mógł wpaść na pomysł dołączania do listy takich nicków jak golas, trzcina czy żarówa. Zapewniamy Was, że brzmi to w akcji naprawdę komicznie. Oczywiście nie wiemy, jak będzie wyglądał końcowy produkt, więc wyżej wymienione elementy mogą ulec zmianie, przemodelowaniu lub nawet usunięciu. Mamy przede wszystkim nadzieję, że grafika będzie prezentowała wyższy poziom, a kokpit nie będzie tylko zlepkiem rozmazanych pikseli.
Czy warto czekać na GRID Autosport? Tak, ale po zapoznaniu się z wersją testową nasz entuzjazm nieco opadł. Nie wiemy czy to dlatego, że spodziewaliśmy się czegoś więcej, bo jakby nie patrzeć, grało się nam naprawdę całkiem przyjemnie. Problem w tym, że po tylu latach pierwsza część nadal wydaje się być dla Codemasters niedoścignionym wzorem, a Autosport wygląda na produkt pełen kompromisów. Jeśli chce się tworzyć coś wspaniałego, nie można na nie iść. Wierzymy jednak, że pełna wersja pozbędzie się tych wszystkich bolączek, a atuty gry zostaną jeszcze bardziej uwypuklone.