Foteli dla graczy jest coraz więcej. Korzystanie z nich ma pozytywny wpływ nie tylko na zdrowie, ale i na wyniki. Siedzenie na niewygodnym krześle może szybciej męczyć i przeszkadzać w skupieniu. Oparcie ramion i łokci na nieodpowiedniej wysokości i w złej odległości od rantu biurka może ograniczać ruchy ręki i wpływać negatywnie na precyzję ruchów myszką. Więc gdy już w pokoju znajdzie się wymarzony PC i starannie dobrane klawiatura i mysz, trzeba jeszcze pamiętać, że długie sesje w grach wymagają odpowiedniego ułożenia ciała przed monitorem. O tym doskonale wiedzą wszyscy, którzy chcą grać na wysokim poziomie. Zresztą nie tylko zapalony gracz musi mieć na czym siedzieć: fotela potrzebuje każdy, kto spędza przy komputerze więcej niż parę minut dziennie i nie ogranicza się do sprawdzenia prognozy pogody i poczty.
Autor tych słów wybrał się więc na zakupy i pierwszym modelem, który postanowił przetestować (tak, będzie ich więcej), jest produkt marki Drift, model DR200. Pierwsze wrażenie było pozytywne. Także na papierze sprzęt wygląda bardzo obiecująco.
Dane techniczne:
- materiał zewnętrzny: ekoskóra – poliuretan
- wypełnienie formowaną pianką wykończeniową
- podłokietniki z tworzywa PU (miękki plastik)
- rama oraz podstawa wykonane z metalu
- plastikowe koła
- tłok o skoku 80 mm
- możliwość odchylenia oparcia w zakresie 90–150°
- bujane siedzisko.
Zestaw
Fotel dotarł do nas zapakowany w spory karton. Całość waży około 25 kg. Prawie wszystkie elementy są rozkręcone i spakowane tak, by zabierały jak najmniej miejsca. W komplecie znajdują się:
- siedzisko z podłokietnikami
- oparcie
- zestaw śrub, klucz imbusowy i wkrętak
- koła
- podstawa
- siłownik z plastikową osłoną
- rama z mechanizmem odchylania
- plastikowe osłony
- poduszka pod plecy i głowę.
Montaż
Złożenie fotela jest dość proste. Wszystkie elementy są dobrze spasowane. Musimy jednak przyczepić się do dwóch drobnych rzeczy. Pierwsza to zbyt małe otwory na bokach. Dość trudno jest przekręcić przez nie śruby i precyzyjnie ustawić je na gwincie.
Druga to dołączony w zestawie wkrętak. Rozmiar jego końcówki nie odpowiada otworom w śrubach. Da się je, oczywiście, przykręcić, ale bez użycia dodatkowego narzędzia o lepiej dobranym rozmiarze będzie trudno zrobić to odpowiednio mocno. Także drugi koniec, będący kluczem imbusowym, nie jest wystarczająco uniwersalny. Pozwala w pełni zmontować wszystkie części fotela, ale dokręcenie podłokietników (są już przykręcone) nie jest możliwe ze względu na inny rozmiar śruby, trzeba więc użyć dodatkowego klucza.
Koła są po prostu wciskane. Jak się okazało, te ze starego, 12-letniego fotela również pasowały.
Także siłownik ma identyczne wymiary (poza długością) jak ten, który zastosowano w naszym starszym fotelu. Jeśli ten od Drifta okaże się za krótki, warto sprawdzić, czy nie da się go w ten sposób wymienić.
Jakość wykonania, materiały
Siedzisko oraz oparcie zrobiono ze skóry ekologicznej. Wszystkie szwy są bardzo precyzyjnie wykonane, a pomarańczowe obszycia na brzegach poprowadzono równomiernie na całej długości. Otwory w oparciu są wyłożone plastikowymi wstawkami. Tworzywo to mogłoby być nieco lepsze, bo zdaje się odstawać jakością od pozostałych elementów.
Materiał użyty przez producenta wydaje się bardzo dobrej klasy. Jest gruby, dzięki czemu powinien być także trwały. Nawet po tym, jak w ramach testu zostawialiśmy na środku siedziska na długi czas ciężki metalowy odważnik, skóra nie odkształcała się zbyt mocno i szybko powracała do standardowego położenia. Tworzywo jest odporne na zabrudzenia – łatwo się je czyści. Niestety – skóra jak to skóra: podobnie jak w samochodach zimą może być nieprzyjemnie zimna, a latem pocą się na niej nogi. W każdym razie w ofercie firmy Drift jest jeszcze model DR100 z obszyciem z materiału, może mniej trwałym, ale w pewnych warunkach przyjemniejszym w użytkowaniu.
Pozytywnie oceniamy haftowane logo Drift na oparciu fotela oraz poduszkach. Nić jest bardzo mocno zaciągnięta i starannie wszyta. Dzięki temu fotel wygląda atrakcyjniej.
Podłokietniki zrobiono z tworzywa opisywanego przez producenta skrótem PU. Przypomina mieszankę plastiku i gumy. Jest chropowate, jakby lekko miękkie w dotyku, ale odporne na uderzenia, zadrapania i przebarwienia. Wprawdzie spotykaliśmy już bardziej wyrafinowane materiały, ale to połączenie przypadło nam do gustu. Jest przyjemne w użytkowaniu, a zarazem wydaje się trwałe.
Tył również został wykonany z należytą starannością. Można tu znaleźć logo Drift i wszytą metkę. Szkoda, że szelki od poduszek zostały poprowadzone na wierzchu, a nie schowane.
Musimy się przyczepić do osłon uchwytu z lewej strony siedziska. Powinny być lepiej zaprojektowane, gdyż w obecnej formie nie zakrywają w pełni mechanizmu pochylania oparcia.
Zarówno siedzisko, jak i oparcie wypełniono pianką. Jest odporna na odkształcenia. W dodatku nie są to małe kawałki powpychane na siłę, lecz precyzyjnie wykonane elementy o kształtach dopasowanych do obszycia. Na poniższym zdjęciu widać, że siedzisko jest usztywnione poprzeczną blachą i zakryte materiałem przyczepianym na rzep.
Koła są plastikowe. To zarazem źle, bo w tej cenie można było zastosować metalowe z gumowymi lub plastikowymi nakładkami, jak i dobrze, bo fotel podczas przesuwania po podłodze po prostu płynie.
Ergonomiczność, dodatki
Samochody WRC lubią zarzucać na zakrętach, dlatego kierowca musi siedzieć w fotelu, który skutecznie utrzyma jego ciało w miejscu, i być zapięty specjalnymi pasami. Moda na taki kształt foteli wkroczyła do mieszkań już jakiś czas temu i ten trend się nasila. Drift DR200 jest wzorowany właśnie na takim rozwiązaniu. Poszerzone siedzisko oraz kubełkowe oparcie są dość wygodne, chociaż ich ogólna szerokość powoduje, że autor tych słów nie czuł się równie dobrze podtrzymywany jak w typowym siedzeniu WRC. To jednak zaleta, gdyż ramiona i ręce mają większą swobodę ruchu.
W zestawie z DR200 dołączono dwie poduszki: pod głowę i pod plecy. Położenia tej pierwszej nie można znacząco zmienić. Jej szelki mają taką długość, że w zasadzie można ją umieścić tylko w jednym położeniu. Tę drugą dzięki długim szelkom można przesunąć na wybraną wysokość. Podczas testów jednak szybko się okazało, że nie leży testerowi w żadnym ustawieniu. Jest zbyt mocno wypełniona i nie była wygodna w codziennym użytkowaniu.
Fotel ma, niestety, tradycyjne mechanizmy regulacji wysokości i blokady siedziska. Ten do regulacji wysokości nie budzi zastrzeżeń, ale ten od bujania, choć umożliwia przechylanie się w tył i blokadę oparcia w dowolnym położeniu, nie pozwala zablokować siedziska w innym położeniu niż wyjściowe, gdyż zamiast kilku ząbków zastosowano pojedynczą zapadkę.
Obsługa uchwytu jest dość prosta. Z tą różnicą, że aby opuścić lub podnieść fotel, trzeba rączkę nacisnąć, a nie – jak to bywa najczęściej – pociągnąć za nią w górę.
Po lewej stronie mamy uchwyt do zmiany nachylenia oparcia. Mechanizm działa bardzo precyzyjnie i pozwala na wielostopniowe (w bardzo małych odstępach) ustawienie pochylenia. Oparcie może być ustawione całkowicie pionowo lub prawie całkowicie w poziomie.
Podłokietniki są przykręcone w sposób ułatwiający zwiększenie ich rozstawu.
Producent przykręcił je tak, jak widać na poniższym zdjęciu. Niestety, powoduje to, że mogą przeszkadzać, gdy użytkownik będzie chciał dosunąć się do biurka. My po prostu odkręciliśmy je i przykręciliśmy odwrotnie, co okazało się wygodniejsze.
Dzięki temu możliwe było bliższe dosunięcie fotela do biurka.
Podpórki te mają jeszcze trzy dodatkowe funkcje, bardzo ważne z punktu widzenia ergonomii: można zmienić ich wysokość, kąt względem osi fotela oraz wysunięcie.
Tak więc w trakcie pisania oba podłokietniki mogą być ustawione wysoko i pod lekkim skosem, tak by ich osie zwężały się ku przodowi. Wtedy ręce, operujące blisko siebie, mają wygodne podparcie, nie ześlizgują się i nic ich nie uwiera. Podczas gry z kolei jedna dłoń, ta na klawiaturze, może mieć oparcie ustawione wysoko pod lekkim skosem, a drugie oparcie, dla ręki trzymającej mysz, może być bardziej opuszczone, cofnięte i ustawione prosto. Dzięki temu jest mniejsze prawdopodobieństwo, że ruchy ramienia będą ograniczone. Oczywiście, takich scenariuszy może być tyle, ilu będzie użytkowników i przyzwyczajeń.
Podsumowanie
To nasz pierwszy test fotela, więc brakuje w nim porównań do rywali. Mimo że nie mieliśmy się do czego odnieść, jest parę elementów, za które model Drift DR200 musimy pochwalić, jak i parę takich, które naszym zdaniem powinny być bardziej dopracowane.
Z pewnością na pochwałę zasługują użyte materiały. Co prawda skóra w pewnych warunkach jest nieco mniej przyjemna w użytkowaniu od tkaniny, ale z pewnością jest znacznie trwalsza i łatwiejsza w czyszczeniu. Jeśli chodzi o spasowanie elementów, jedyne, do czego się przyczepimy, to plastiki zakrywające mechanizm pochylania. Mogłyby być lepiej zaprojektowane i dokładniej zakrywać przestrzeń wokół mechanizmu.
Bardzo spodobała nam się ergonomiczność tego fotela. Pomimo dość agresywnych kształtów nie tylko pozwala wypocząć, a to dzięki pochylanemu oparciu i bujanemu siedzisku, ale też nie ogranicza ruchów podczas wirtualnej rywalizacji, i to nawet w bardzo dynamicznych grach. Do tego dochodzi możliwość regulacji podpórek pod ręce w trzech płaszczyznach, co jest po prostu rewelacyjnym rozwiązaniem.
Szkoda tylko, że nie można na stałe zmienić kąta nachylenia siedziska: w trybie „bujanym” można zablokować je wyłącznie w pozycji wyjściowej.
Drift DR200 bardzo przypadł nam do gustu, jednak z końcową oceną, porównaniem, jak i ewentualnymi nagrodami poczekamy do ostatniego z czterech nadchodzących testów foteli dla graczy.
Do testów dostarczył: Driftgaming
Cena w dniu publikacji (z VAT): zapowiadana: ok. 999 zł